παιδίατρος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο/η	παιδίατρος	οι	παιδίατροι
γενική	του/της του	παιδιάτρου παιδίατρου	των	παιδιάτρων & παιδίατρων
αιτιατική	τον/την	παιδίατρο	τους/τις τους	παιδιάτρους παιδίατρους
κλητική		παιδίατρε		παιδίατροι
Ο δεύτερος τύπος της γενικής ενικού και αιτιατικής πληθυντικού, μόνο για το αρσενικό.
Κατηγορία όπως «βιομήχανος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παιδίατρος < γαλλική pédiatre < pédiatr(ie). Μορφολογικά αναλύεται σε παιδ(ί) + -ίατρος

Ουσιαστικό

παιδίατρος αρσενικό ή θηλυκό

• (επάγγελμα) γιατρός που έχει ειδικευτεί στις παθήσεις των παιδιών

Συγγενικές λέξεις

• παιδιατρική
• παιδιατρικός

→ και δείτε τις λέξεις παιδί και ιατρός

Μεταφράσεις

    παιδίατρος

αγγλικά : pediatrician (en) γαλλικά : pédiatre (fr) αρσενικό ή θηλυκό εσπεράντο : infankuracisto (eo) ισπανικά : pediatra (es) πορτογαλικά : pediatra (pt)

Πηγές

• παιδίατρος -  Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής. (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη. Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.