παιδικός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	παιδικός	η	παιδική	το	παιδικό
γενική	του	παιδικού	της	παιδικής	του	παιδικού
αιτιατική	τον	παιδικό	την	παιδική	το	παιδικό
κλητική		παιδικέ		παιδική		παιδικό
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	παιδικοί	οι	παιδικές	τα	παιδικά
γενική	των	παιδικών	των	παιδικών	των	παιδικών
αιτιατική	τους	παιδικούς	τις	παιδικές	τα	παιδικά
κλητική		παιδικοί		παιδικές		παιδικά
Κατηγορία όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

παιδικός < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική παιδικός (για παιδί) & σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική infantile

Προφορά

ΔΦΑ : /pe.ðiˈkos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : παι‐δι‐κός

Επίθετο

παιδικός -ή -ό

1. που ανήκει ή αναφέρεται στο παιδί

   ⮡  παιδικό παιχνίδι

2. (μεταφορικά) αθώος, αγνός

   ⮡  η Μαρία έχει παιδική ψυχή

Συγγενικά

• παιδιάστικος
• παιδικάτα

→ και δείτε τη λέξη παιδί

Μεταφράσεις

    παιδικός

γαλλικά : enfantin (fr), infantile (fr) γερμανικά : kindlich (de) πολωνικά : dziecięcy (pl)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

παιδικός < (παῖς) παιδ- + -ικός

Επίθετο

παιδικός, -ή, -όν

1. που αφορά ή αρμόζει σε παιδί
2. παιγνιώδης

Πηγές

• παιδικός - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• παιδικός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.