πανάθλιος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	πανάθλιος	η	πανάθλια	το	πανάθλιο
γενική	του	πανάθλιου	της	πανάθλιας	του	πανάθλιου
αιτιατική	τον	πανάθλιο	την	πανάθλια	το	πανάθλιο
κλητική		πανάθλιε		πανάθλια		πανάθλιο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	πανάθλιοι	οι	πανάθλιες	τα	πανάθλια
γενική	των	πανάθλιων	των	πανάθλιων	των	πανάθλιων
αιτιατική	τους	πανάθλιους	τις	πανάθλιες	τα	πανάθλια
κλητική		πανάθλιοι		πανάθλιες		πανάθλια
ομάδα 'ωραίος', Κατηγορία όπως «θαυμάσιος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

πανάθλιος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική πανάθλιος. Συγχρονικά αναλύεται σε παν- + άθλιος.

Προφορά

ΔΦΑ : /paˈna.θli.os/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πα‐νά‐θλι‐ος

Επίθετο

πανάθλιος, -α, -ο (επιτατικό επίθετο) (χωρίς παραθετικά)

1. (μειωτικό) τελείως άθλιος, χαμερπής, τιποτένιος
2. πολύ δυστυχισμένος, εξαθλιωμένος, που τον βλέπουν οι άλλοι με περιφρόνηση

   ※  [καθαρεύουσα, κατά την αρχαία κλίση πανάθλιος] «Τὸ ὄνομά μου eἶν’ Ἑλλάς, κοινῶς δὲ καὶ Γραικία ἡ πρὶν λαμπρὰ καὶ ἔνδοξος, τώρα δὲ παναθλία.»

   Αγνώστου, Ο Ρωσσοαγγλογάλλος, 1805, στίχοι 322-323

Μεταφράσεις

    πανάθλιος

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	πανάθλιος	ἡ	παναθλίᾱ	τὸ	πανάθλιον
γενική	τοῦ	παναθλίου	τῆς	παναθλίᾱς	τοῦ	παναθλίου
δοτική	τῷ	παναθλίῳ	τῇ	παναθλίᾳ	τῷ	παναθλίῳ
αιτιατική	τὸν	πανάθλιον	τὴν	παναθλίᾱν	τὸ	πανάθλιον
κλητική ὦ!		πανάθλιε		παναθλίᾱ		πανάθλιον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	πανάθλιοι	αἱ	πανάθλιαι	τὰ	πανάθλιᾰ
γενική	τῶν	παναθλίων	τῶν	παναθλίων	τῶν	παναθλίων
δοτική	τοῖς	παναθλίοις	ταῖς	παναθλίαις	τοῖς	παναθλίοις
αιτιατική	τοὺς	παναθλίους	τὰς	παναθλίᾱς	τὰ	πανάθλιᾰ
κλητική ὦ!		πανάθλιοι		πανάθλιαι		πανάθλιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	παναθλίω	τὼ	παναθλίᾱ	τὼ	παναθλίω
γεν-δοτ	τοῖν	παναθλίοιν	τοῖν	παναθλίαιν	τοῖν	παναθλίοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'λόγιος' όπως «λόγιος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

πανάθλιος < παν- + ἄθλιος

Επίθετο

πανάθλιος, -α, -ον (επιτατικό επίθετο) (χωρίς παραθετικά)

• τελείως άθλιος, πανάθλιος

  → δείτε και τη λέξη τρισάθλιος

Πηγές

• πανάθλιος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πανάθλιος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.