πανύψηλος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	πανύψηλος	η	πανύψηλη	το	πανύψηλο
γενική	του	πανύψηλου	της	πανύψηλης	του	πανύψηλου
αιτιατική	τον	πανύψηλο	την	πανύψηλη	το	πανύψηλο
κλητική		πανύψηλε		πανύψηλη		πανύψηλο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	πανύψηλοι	οι	πανύψηλες	τα	πανύψηλα
γενική	των	πανύψηλων	των	πανύψηλων	των	πανύψηλων
αιτιατική	τους	πανύψηλους	τις	πανύψηλες	τα	πανύψηλα
κλητική		πανύψηλοι		πανύψηλες		πανύψηλα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

πανύψηλος < (διαχρονικό δάνειο) μεσαιωνική ελληνική πανύψηλος < παν- + ὑψηλ(ός) + -ος

Προφορά

ΔΦΑ : /paˈni.psi.los/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πα‐νύ‐ψη‐λος

παλιότερος συλλαβισμός : παν‐ύ‐ψη‐λος

Επίθετο

πανύψηλος, -η, -ο (χωρίς παραθετικά)

• (επιτατικό επίθετο) πάρα πολύ ψηλός, υπερθετικός του ψηλός

  ≈ συνώνυμα: ύψιστος, υψηλότατος

Μεταφράσεις

    πανύψηλος

γαλλικά : très (fr) haut (fr), colossal (fr) τουρκικά : upuzun (tr)

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

πανύψηλος < παν- + ὑψηλ(ός) + -ος

Επίθετο

πανύψηλος

• (επιτατικό επίθετο) πάρα πολύ ψηλός

Συγγενικά

• πανυψηλωμένος (διακεκριμένος)
• ὑψηλώνω

→ και δείτε τη λέξη ὑψηλός

Πηγές

• πανύψηλος -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].