παράστασις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	παράστασῐς	αἱ	παραστάσεις
γενική	τῆς	παραστάσεως	τῶν	παραστάσεων
δοτική	τῇ	παραστάσει	ταῖς	παραστάσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	παράστασῐν	τὰς	παραστάσεις
κλητική ὦ!		παράστασῐ		παραστάσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		παραστάσει
γεν-δοτ	τοῖν		παραστασέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παράστασις < θέμα παραστα- του παρίστημι + -σις

Ουσιαστικό

παράστασις, -εως θηλυκό

1. στάση, τοποθέτηση δίπλα ή πιο μακριά
2. εκτόπιση, εκδίωξη
3. αξίωμα δίπλα σε βασιλιά
4. θάρρος με λογική
5. απόγνωση
6. (ελληνιστική σημασία) χρηματικό ποσό για τη διεξαγωγή δίκης (νομικός όρος)

Σύνθετα

• ἀντιπαράστασις

Συγγενικά

• → και δείτε τις λέξεις παρίστημι, παρά και στάσις

Πηγές

• παράστασις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• παράστασις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.