παράφρων

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	παράφρων & παράφρονας	η	παράφρων	το	παράφρον
γενική	του	παράφρονος & παράφρονα	της	παράφρονος	του	παράφρονος
αιτιατική	τον	παράφρονα	την	παράφρονα	το	παράφρον
κλητική		παράφρων & παράφρονα		παράφρων		παράφρον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	παράφρονες	οι	παράφρονες	τα	παράφρονα
γενική	των	παραφρόνων	των	παραφρόνων	των	παραφρόνων
αιτιατική	τους	παράφρονες	τις	παράφρονες	τα	παράφρονα
κλητική		παράφρονες		παράφρονες		παράφρονα
Οι δεύτεροι τύποι του αρσενικού, νεότερες μορφές.
ομάδα '-ων-ονας', Κατηγορία όπως «μετριόφρων» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

παράφρων < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική παράφρων < παρά- + -φρων

Και ουσιαστικοποιημένο.

Προφορά

ΔΦΑ : /paˈɾa.fɾon/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πα‐ρά‐φρων

ομόηχο: παράφρον

Επίθετο

παράφρων, -ων, -ον

1. (λόγιο, για πρόσωπο) που έχει χάσει τα λογικά, τη διανοητική και ψυχική του ισορροπία

   ※  Πραγματικά, έχω γράψει τόσες ιστορίες με πρωταγωνιστές παράφρονες, ή ανθρώπους που οδηγούνται στην παραφροσύνη, ώστε απορώ, τι στο καλό σκέφτονται οι αναγνώστες μου για μένα!

   Βαγγέλης Ραπτόπουλος, Η υψηλή τέχνη της αποτυχίας, εκδόσεις Ίκαρος, 2012

2. ουσιαστικοποιημένο αρσενικό ή θηλυκό

   ※  Προσοχή, προσοχή! Ένας παράφρων στην εθνική οδό οδηγεί ανάποδα στο ρεύμα της κυκλοφορίας. Προσοχή, προσοχή! Ένας επικίνδυνος παράφρων στον δρόμο σας”. Ο οδηγός κοιτάζει πανικόβλητος τριγύρω του και αναφωνεί: “Μα δεν είναι ένας· είναι χιλιάδες”...

   Πέτρος Τατσόπουλος, Το παιδί του διαβόλου, εκδόσεις Μεταίχμιο, 2024

Άλλες μορφές

• παράφρονας, παράφρονη, παράφρονο

Συνώνυμα

• τρελός, παρανοϊκός
• (ψυχασθενής)

Συγγενικά

• αλλόφρων
• παραφροσύνη
• παραφρονώ
• -φρων

→ και δείτε τη λέξη φρένες

Μεταφράσεις

    παράφρων

→ δείτε τη λέξη τρελός

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	παράφρων	τὸ	παράφρον
γενική	τοῦ/τῆς	παράφρονος	τοῦ	παράφρονος
δοτική	τῷ/τῇ	παράφρονῐ	τῷ	παράφρονῐ
αιτιατική	τὸν/τὴν	παράφρονᾰ	τὸ	παράφρον
κλητική ὦ!		παράφρον		παράφρον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	παράφρονες	τὰ	παράφρονᾰ
γενική	τῶν	παραφρόνων	τῶν	παραφρόνων
δοτική	τοῖς/ταῖς	παράφροσῐ(ν)	τοῖς	παράφροσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς/τὰς	παράφρονᾰς	τὰ	παράφρονᾰ
κλητική ὦ!		παράφρονες		παράφρονᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	παράφρονε	τὼ	παράφρονε
γεν-δοτ	τοῖν	παραφρόνοιν	τοῖν	παραφρόνοιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
3η κλίση, ομάδα 'σώφρων', Κατηγορία 'σώφρων' όπως «ἔμφρων» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

παράφρων < παρά- + -φρων

Επίθετο

παράφρων, -ων, -ον

• παράφρων, που δεν έχει λογική, διαταραγμένος

  ≈ συνώνυμα: παραφρόνιμος

Άλλες μορφές

• ποιητικός τύπος πάρφρων

Συγγενικά

• παραφρονέω
• παραφρονία
• παραφρόνιμος
• παραφρόνως (επίρρημα)
• παραφροσύνη

→ και δείτε τις λέξεις παρά και φρήν

Πηγές

• παράφρων - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• παράφρων - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.