παραβάτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	παραβάτης	οι	παραβάτες
γενική	του	παραβάτη	των	παραβατών
αιτιατική	τον	παραβάτη	τους	παραβάτες
κλητική		παραβάτη		παραβάτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παραβάτης < παραβαίνω + -της / Συγχρονικά αναλύεται σε παρα- + -βάτης.

Προφορά

ΔΦΑ : /pa.ɾaˈva.tis/

Ουσιαστικό

παραβάτης αρσενικό

1. που παραβαίνει, παραβιάζει ένα νόμο ή κανονισμό
2. προσωνύμιο του αυτοκράτορα Ιουλιανού που του αποδόθηκε επειδή θέλησε να επαναφέρει την αρχαία θρησκεία

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη παράβαση

Μεταφράσεις

    παραβάτης

αγγλικά : offender (en), violator (en) γαλλικά : contrevenant (fr) ισπανικά : transgresor (es), infractor (es)