παρακέντησις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	παρακέντησῐς	αἱ	παρακεντήσεις
γενική	τῆς	παρακεντήσεως	τῶν	παρακεντήσεων
δοτική	τῇ	παρακεντήσει	ταῖς	παρακεντήσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	παρακέντησῐν	τὰς	παρακεντήσεις
κλητική ὦ!		παρακέντησῐ		παρακεντήσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		παρακεντήσει
γεν-δοτ	τοῖν		παρακεντησέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παρακέντησις < παρακεντῶ (-έω), παρακεντη- + -σις. Μορφολογικά αναλύεται σε παρα- + κέντησις < → δείτε  αρχαία ελληνική κεντέω

Ουσιαστικό

παρακέντησις θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

1. (ιατρική) παρακέντηση
2. αφαίρεση καταρράκτη από τα μάτια

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις παρά και κεντέω

Πηγές

• παρακέντησις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.