παραπομπή

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	παραπομπή	παραπομπές
γενική	παραπομπής	παραπομπών
αιτιατική	παραπομπή	παραπομπές
κλητική	παραπομπή	παραπομπές

Ετυμολογία

παραπομπή

1. αρχαία ελληνική παραπομπή
2. μεταφραστικό δάνειο από την γαλλική renvoi

Ουσιαστικό

παραπομπή θηλυκό

1. η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του παραπέμπω
2. η αναφορά σε κάποιον ή κάτι
3. η μεταφορά μιας υπόθεσης σε άλλο τμήμα ή υπηρεσία

   η ανακάλυψη νέων στοιχείων είχε ως αποτέλεσμα την παραπομπή της υπόθεσης στον εισαγγελέα

4. (βιβλιογραφία) σημάδι που δείχνει ότι υπάρχει κάπου αλλού μία διευκρίνηση ή άλλη πληροφορία σχετική με το κείμενο
5. (κατ’ επέκταση) η σημείωση, το κείμενο σε κάποιο χώρο, εκτός του κανονικού κειμένου, στο οποίο αναφέρεται η παραπομπή (4)

Μεταφράσεις

    μεταφορά σε άλλη υπηρεσία

    βιβλιογραφικός όρος

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

παραπομπή < παραπέμπω

Ουσιαστικό

παραπομπή θηλυκό

1. η συνοδεία
2. η μεταφορά αντικειμένων ή ατόμων