παραφροσύνη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	παραφροσύνη	οι	παραφροσύνες
γενική	της	παραφροσύνης	των	παραφροσυνών
αιτιατική	την	παραφροσύνη	τις	παραφροσύνες
κλητική		παραφροσύνη		παραφροσύνες
Κατηγορία όπως «νίκη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παραφροσύνη < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική παραφροσύνη

Προφορά

ΔΦΑ : /pa.ɾa.fɾoˈsi.ni/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πα‐ρα‐φρο‐σύ‐νη

Ουσιαστικό

παραφροσύνη θηλυκό

1. (για ανθρώπους) η ιδιότητα του παράφρονος, η ψυχασθένεια, η τρέλα
2. ενέργεια χωρίς λογική, παραλογισμός, τρέλα
3. η κατάσταση ή η ποιότητα μιας κατάστασης που οδηγεί τους ανθρώπους στον παραλογισμό, στην τρέλα

   η παραφροσύνη του πολέμου

Μεταφράσεις

    παραφροσύνη

γαλλικά : démence (fr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

παραφροσύνη < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

παραφροσύνη θηλυκό

• παραφροσύνη

Πηγές

• παραφροσύνη - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• παραφροσύνη - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.