παραφύλαξις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	παραφύλαξῐς	αἱ	παραφυλάξεις
γενική	τῆς	παραφυλάξεως	τῶν	παραφυλάξεων
δοτική	τῇ	παραφυλάξει	ταῖς	παραφυλάξεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	παραφύλαξῐν	τὰς	παραφυλάξεις
κλητική ὦ!		παραφύλαξῐ		παραφυλάξεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		παραφυλάξει
γεν-δοτ	τοῖν		παραφυλαξέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παραφύλαξις (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική παραφυλάσσω / παραφυλάττω < παρα-φυλακ-(jω) + -σις > -ξις

Ουσιαστικό

παραφύλαξις, -εως θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) παραφύλαξη

Συγγενικά

• παραφυλακέω
• παραφυλακή

→ και δείτε τις λέξεις παραφυλάσσω, παρά, φύλαξις και φύλακας

Πηγές

• παραφύλαξις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• παραφύλαξις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.