πατητός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	πατητός	η	πατητή	το	πατητό
γενική	του	πατητού	της	πατητής	του	πατητού
αιτιατική	τον	πατητό	την	πατητή	το	πατητό
κλητική		πατητέ		πατητή		πατητό
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	πατητοί	οι	πατητές	τα	πατητά
γενική	των	πατητών	των	πατητών	των	πατητών
αιτιατική	τους	πατητούς	τις	πατητές	τα	πατητά
κλητική		πατητοί		πατητές		πατητά
Κατηγορία όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

πατητός < (κληρονομημένο) ελληνιστική κοινή πατητός < αρχαία ελληνική πατῶ, πατη- + -τός

Προφορά

ΔΦΑ : /pa.tiˈtos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πα‐τη‐τός

Επίθετο

πατητός, -ή, -ό

1. που γίνεται μετά από πίεση

   ↪ πατητά σύκα

2. (ουσιαστικοποιημένο) → δείτε το θηλυκό πατητή

Παράγωγα

• πατητά (επίρρημα)

Συγγενικά

• απάτητος
• πατημένος

→ και δείτε τη λέξη πατάω

Μεταφράσεις

    πατητός

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	πατητός	ἡ	πατητή	τὸ	πατητόν
γενική	τοῦ	πατητοῦ	τῆς	πατητῆς	τοῦ	πατητοῦ
δοτική	τῷ	πατητῷ	τῇ	πατητῇ	τῷ	πατητῷ
αιτιατική	τὸν	πατητόν	τὴν	πατητήν	τὸ	πατητόν
κλητική ὦ!		πατητέ		πατητή		πατητόν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	πατητοί	αἱ	πατηταί	τὰ	πατητᾰ́
γενική	τῶν	πατητῶν	τῶν	πατητῶν	τῶν	πατητῶν
δοτική	τοῖς	πατητοῖς	ταῖς	πατηταῖς	τοῖς	πατητοῖς
αιτιατική	τοὺς	πατητούς	τὰς	πατητᾱ́ς	τὰ	πατητᾰ́
κλητική ὦ!		πατητοί		πατηταί		πατητᾰ́
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	πατητώ	τὼ	πατητᾱ́	τὼ	πατητώ
γεν-δοτ	τοῖν	πατητοῖν	τοῖν	πατηταῖν	τοῖν	πατητοῖν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'καλός' όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

πατητός < αρχαία ελληνική πατέω / πατῶ, πατη- + -τός (ρηματικό επίθετο)

Επίθετο

πατητός, -η, -ον

• (ελληνιστική κοινή) πατητός, που τον έχουν πατήσει

Συγγενικά

• πατητήριον
• πατητής

→ και δείτε τη λέξη πατέω

Πηγές

• πατητός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.