πατρότης

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	πατρότης	αἱ	πατρότητες
γενική	τῆς	πατρότητος	τῶν	πατροτήτων
δοτική	τῇ	πατρότητῐ	ταῖς	πατρότησῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	πατρότητᾰ	τὰς	πατρότητᾰς
κλητική ὦ!		πατρότης		πατρότητες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πατρότητε
γεν-δοτ	τοῖν		πατροτήτοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πατρότης (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική πατήρ, πατρ- + -ότης

Ουσιαστικό

πατρότης, -ητος θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) πατρότητα

Πηγές

• πατρότης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.