παύση
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | η | παύση | οι | παύσεις |
| γενική | της | παύσης* | των | παύσεων |
| αιτιατική | την | παύση | τις | παύσεις |
| κλητική | παύση | παύσεις | ||
| * παλιότερος λόγιος τύπος, παύσεως | ||||
| Κατηγορία όπως «λύση» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- παύση < αρχαία ελληνική παῦσις
Προφορά[επεξεργασία]
Ουσιαστικό[επεξεργασία]
παύση θηλυκό
- η διακοπή, το σταμάτημα μιας ενέργειας
- (ειδικότερα) η διακοπή της ομιλίας
- (μουσική) φθογγόσημο που δηλώνει ότι για ορισμένο χρόνο δεν ακούγεται καμία νότα
- (παρωχημένο) παύσεις: οι σχολικές διακοπές
