πεδίον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	πεδίον	τὰ	πεδίᾰ
γενική	τοῦ	πεδίου	τῶν	πεδίων
δοτική	τῷ	πεδίῳ	τοῖς	πεδίοις
αιτιατική	τὸ	πεδίον	τὰ	πεδίᾰ
κλητική ὦ!		πεδίον		πεδίᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πεδίω
γεν-δοτ	τοῖν		πεδίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'τέκνον' όπως «τέκνον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πεδίον < πέδ(ον) + -ίον

Ουσιαστικό

πεδίον ουδέτερο

• πεδιάδα, ανοιχτός χώρος

Παράγωγα

• πεδίονδε
• πεδιονόμος

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη πέδον

Πηγές

• πεδίον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πεδίον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.