πεντάγωνον

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	πεντάγωνον	τὰ	πεντάγωνᾰ
γενική	τοῦ	πενταγώνου	τῶν	πενταγώνων
δοτική	τῷ	πενταγώνῳ	τοῖς	πενταγώνοις
αιτιατική	τὸ	πεντάγωνον	τὰ	πεντάγωνᾰ
κλητική ὦ!		πεντάγωνον		πεντάγωνᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πενταγώνω
γεν-δοτ	τοῖν		πενταγώνοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πεντάγωνον (ελληνιστική κοινή) < ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του επιθέτου πεντάγωνος (αρχαία ελληνική )

Ουσιαστικό

πεντάγωνον, -ου ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

• (γεωμετρία) το πεντάγωνο

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις πέντε και γωνία

Κλιτικός τύπος επιθέτου

πεντάγωνον

1. αιτιατική ενικού, αρσενικού ή θηλυκού γένους του πεντάγωνος
2. ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, ουδέτερου γένους του πεντάγωνος