πεντηκοντάδραχμος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	πεντηκοντάδραχμος	η	πεντηκοντάδραχμη	το	πεντηκοντάδραχμο
γενική	του	πεντηκοντάδραχμου	της	πεντηκοντάδραχμης	του	πεντηκοντάδραχμου
αιτιατική	τον	πεντηκοντάδραχμο	την	πεντηκοντάδραχμη	το	πεντηκοντάδραχμο
κλητική		πεντηκοντάδραχμε		πεντηκοντάδραχμη		πεντηκοντάδραχμο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	πεντηκοντάδραχμοι	οι	πεντηκοντάδραχμες	τα	πεντηκοντάδραχμα
γενική	των	πεντηκοντάδραχμων	των	πεντηκοντάδραχμων	των	πεντηκοντάδραχμων
αιτιατική	τους	πεντηκοντάδραχμους	τις	πεντηκοντάδραχμες	τα	πεντηκοντάδραχμα
κλητική		πεντηκοντάδραχμοι		πεντηκοντάδραχμες		πεντηκοντάδραχμα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

πεντηκοντάδραχμος < αρχαία ελληνική πεντηκοντάδραχμος (Συγχρονικά αναλύεται σε πεντήκοντα + δραχμ(ή) + -ος)

Προφορά

ΔΦΑ : /pen.di.konˈda.ðɾax.mos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πε‐ντη‐κο‐ντά‐δραχ‐μος

Επίθετο

πεντηκοντάδραχμος, -η, -ο

• (παρωχημένο) που έχει αξία ίση με πενήντα δραχμές

Συγγενικά

• πεντηκοντάδραχμο

Μεταφράσεις

    πεντηκοντάδραχμος

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός		Πληθυντικός
Ονομαστική	ὁ, ἡ πεντηκοντάδραχμος	τὸ πεντηκοντάδραχμον	οἱ, αἱ πεντηκοντάδραχμοι	τὰ πεντηκοντάδραχμα
Γενική	τοῦ, τῆς πεντηκονταδράχμου	τοῦ πεντηκονταδράχμου	τῶν πεντηκονταδράχμων	τῶν πεντηκονταδράχμων
Δοτική	τῷ, τῇ πεντηκονταδράχμῳ	τῷ πεντηκονταδράχμῳ	τοῖς, ταῖς πεντηκονταδράχμοις	τοῖς πεντηκονταδράχμοις
Αιτιατική	τὸν, τὴν πεντηκοντάδραχμον	τὸ πεντηκοντάδραχμον	τοὺς, τὰς πεντηκονταδράχμους	τὰ πεντηκοντάδραχμα
Κλητική	πεντηκοντάδραχμε	πεντηκοντάδραχμον	πεντηκοντάδραχμοι	πεντηκοντάδραχμα
Πτώσεις			Δυικός
Ονομαστική-Αιτιατική-Κλητική			πεντηκονταδράχμω
Γενική-Δοτική			πεντηκονταδράχμοιν

Ετυμολογία

πεντηκοντάδραχμος < πεντήκοντα + δραχμή

Επίθετο

πεντηκοντάδραχμος, -ος, -ον

• που έχει αξία πενήντα δραχμών

Συγγενικά

• πεντηκοντάδραχμον

Πηγές

• πεντηκοντάδραχμος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πεντηκοντάδραχμος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.