πεντηκονταετής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	πεντηκονταετής	η	πεντηκονταετής	το	πεντηκονταετές
γενική	του	πεντηκονταετούς*	της	πεντηκονταετούς	του	πεντηκονταετούς
αιτιατική	τον	πεντηκονταετή	την	πεντηκονταετή	το	πεντηκονταετές
κλητική		πεντηκονταετή(ς)		πεντηκονταετής		πεντηκονταετές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	πεντηκονταετείς	οι	πεντηκονταετείς	τα	πεντηκονταετή
γενική	των	πεντηκονταετών	των	πεντηκονταετών	των	πεντηκονταετών
αιτιατική	τους	πεντηκονταετείς	τις	πεντηκονταετείς	τα	πεντηκονταετή
κλητική		πεντηκονταετείς		πεντηκονταετείς		πεντηκονταετή
* Και προφορικός τύπος σε -ή στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

πεντηκονταετής < αρχαία ελληνική πεντηκονταετής / πεντήκοντα + -ετής • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Επίθετο

πεντηκονταετής, -ής, -ές

1. που διαρκεί πενήντα χρόνια

   ≈ συνώνυμα: πενηντάχρονος

2. που έχει ηλικία πενήντα ετών

   ≈ συνώνυμα: πενηντάρης, πεντηκοντούτης, πενηντάχρονος

Ουσιαστικό

πεντηκονταετής αρσενικό ή θηλυκό

• που έχει ηλικία πενήντα ετών

Συνώνυμα

• πενηντάρης / πενηντάρα
• πεντηκοντούτης / πεντηκοντούτις
• πενηντάχρονος / πενηντάχρονη

Συγγενικά

• πεντηκονταετία

δεκαετής εικοσαετής τριανταετής / τριακονταετής σαρανταετής / τεσσαρακονταετής πενηνταετής / πεντηκονταετής εξηνταετής / εξηκονταετής εβδομηνταετής / εβδομηκονταετής ογδονταετής / ογδοηκονταετής εννενηνταετής / εννενηκονταετής εκατονταετής

Μεταφράσεις

    πεντηκονταετής