περιδέραιον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	περιδέραιον	τὰ	περιδέραιᾰ
γενική	τοῦ	περιδεραίου	τῶν	περιδεραίων
δοτική	τῷ	περιδεραίῳ	τοῖς	περιδεραίοις
αιτιατική	τὸ	περιδέραιον	τὰ	περιδέραιᾰ
κλητική ὦ!		περιδέραιον		περιδέραιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		περιδεραίω
γεν-δοτ	τοῖν		περιδεραίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

περιδέραιον < ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του επιθέτου περιδέραιος

Ουσιαστικό

περιδέραιον, -ου ουδέτερο

• περιδέραιο, κολάρο

Κλιτικός τύπος επιθέτου

περιδέραιον

1. αιτιατική ενικού, αρσενικού ή θηλυκού γένους του περιδέραιος
2. ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, ουδέτερου γένους του περιδέραιος

Πηγές

• περιδέραιος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• περιδέραιον, περιδέραιος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.