πνεύμων

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	πνεύμων	οἱ	πνεύμονες
γενική	τοῦ	πνεύμονος	τῶν	πνευμόνων
δοτική	τῷ	πνεύμονῐ	τοῖς	πνεύμοσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	πνεύμονᾰ	τοὺς	πνεύμονᾰς
κλητική ὦ!		πνεῦμον		πνεύμονες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πνεύμονε
γεν-δοτ	τοῖν		πνευμόνοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'γείτων' όπως «γείτων» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πνεύμων, ήδη ομηρικό < πλεύμων, το [pn] με παρετυμολογική επίδραση του πνέω, πνεύμα < *pleu-mon < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα **plew- (πλέω) + -μων

Ουσιαστικό

πνεύμων, -ονος αρσενικό (και πλεύμων)

• (ανατομία) ο πνεύμονας

Παράγωγα

με πνευμον-

• (Χρειάζεται επεξεργασία)

με πλευμον- → δείτε τη λέξη πλεύμων

Πηγές

• πνεύμων, πλεύμων - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πνεύμων, πλεύμων - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.