ποίκιλσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ποίκιλσῐς	αἱ	ποικίλσεις
γενική	τῆς	ποικίλσεως	τῶν	ποικίλσεων
δοτική	τῇ	ποικίλσει	ταῖς	ποικίλσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	ποίκιλσῐν	τὰς	ποικίλσεις
κλητική ὦ!		ποίκιλσῐ		ποικίλσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ποικίλσει
γεν-δοτ	τοῖν		ποικιλσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ποίκιλσις < ποικίλ(λω) + -σις

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: ποίκιλση

Ουσιαστικό

ποίκιλσις, -εως θηλυκό

• συνώνυμο του ποικιλία

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη ποικίλος

Πηγές

• ποίκιλσις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ποίκιλσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.