ποιῶν

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	ποιῶν	ἡ	ποιοῦσᾰ	τὸ	ποιοῦν
γενική	τοῦ	ποιοῦντος	τῆς	ποιούσης	τοῦ	ποιοῦντος
δοτική	τῷ	ποιοῦντῐ	τῇ	ποιούσῃ	τῷ	ποιοῦντῐ
αιτιατική	τὸν	ποιοῦντᾰ	τὴν	ποιοῦσᾰν	τὸ	ποιοῦν
κλητική ὦ!		ποιῶν		ποιοῦσᾰ		ποιοῦν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	ποιοῦντες	αἱ	ποιοῦσαι	τὰ	ποιοῦντᾰ
γενική	τῶν	ποιούντων	τῶν	ποιουσῶν	τῶν	ποιούντων
δοτική	τοῖς	ποιοῦσῐ(ν)	ταῖς	ποιούσαις	τοῖς	ποιοῦσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς	ποιοῦντᾰς	τὰς	ποιούσᾱς	τὰ	ποιοῦντᾰ
κλητική ὦ!		ποιοῦντες		ποιοῦσαι		ποιοῦντᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ποιοῦντε	τὼ	ποιούσᾱ	τὼ	ποιοῦντε
γεν-δοτ	τοῖν	ποιούντοιν	τοῖν	ποιούσαιν	τοῖν	ποιούντοιν
3η&1η κλίση, Κατηγορία 'ποιῶν' όπως «ποιῶν» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Μετοχή

ποιῶν, -οῦσα, -οῦν

• συνηρημένη μετοχή ενεργητικού ενεστώτα του ρήματος ποιῶ

  άλλες μορφές: ασυναίρετη: ποιέων του ποιέω