πολιτισμός
Από Βικιλεξικό
Πίνακας περιεχομένων
Ελληνικά (el) [
]
| πτώση | ενικός | πληθυντικός |
|---|---|---|
| ονομαστική | πολιτισμός | πολιτισμοί |
| γενική | πολιτισμού | πολιτισμών |
| αιτιατική | πολιτισμό | πολιτισμούς |
| κλητική | πολιτισμέ | πολιτισμοί |
Ετυμολογία []
- πολιτισμός < ελληνιστική κοινή πολιτισμός < αρχαία ελληνική πολίτης + -ισμός (σημασιολογικό δάνειο από γαλλική civilisation)
Ουσιαστικό[]
πολιτισμός αρσενικό
- το σύνολο των ανθρώπινων επιτευγμάτων στον τεχνικό και πνευματικό τομέα
- (στην ιστορία και προϊστορία) τα ιδιαίτερα επιτεύγματα μιας κοινωνίας σε μια συγκεκριμένη εποχή στον τεχνικό και πνευματικό τομέα
- ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός, ο πολιτισμός της Εποχής του Χαλκού
- η ανθρώπινη κοινωνία εν γένει
- έζησε σαν τον Ροβινσώνα μακριά από τον πολιτισμό
Συνώνυμα[]
Αντώνυμα[]
[]
Σύνθετα[]
Μεταφράσεις[]
πολιτισμός
Αρχαία ελληνικά (grc) []
| Πτώση | Ενικός | Δυϊκός | Πληθυντικός |
|---|---|---|---|
| Ονομαστική | πολιτισμός | πολιτισμώ | πολιτισμοί |
| Γενική | πολιτισμοῦ | πολιτισμοῖν | πολιτισμῶν |
| Δοτική | πολιτισμῷ | πολιτισμοῖν | πολιτισμοῖς |
| Αιτιατική | πολιτισμόν | πολιτισμώ | πολιτισμούς |
| Κλητική | πολιτισμέ | πολιτισμώ | πολιτισμοί |
Ετυμολογία []
- πολιτισμός < αρχαία ελληνική πολίτης + -ισμός
Ουσιαστικό[]
πολιτισμός αρσενικό
- (ελληνιστική κοινή ) διοίκηση που σχετίζεται με τις δημόσιες υποθέσεις
- ἀλλ’ οὖν ὅμως ὑπὲρ τῆς πατρίδος ἐπρέσβευσεν εἰς Δημητριάδα πρὸς Ἀντίγονον καὶ οὐκ ἐπέτυχε. τὸ πᾶν δὴ διέτριβεν ἐν τῇ Ἀκαδημείᾳ τὸν πολιτισμὸν ἐκτοπίζων. (Διογένης Λαέρτιος, Βίοι φιλοσόφων, 4, 39)
