πολλαπλότης

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	πολλαπλότης	αἱ	πολλαπλότητες
γενική	τῆς	πολλαπλότητος	τῶν	πολλαπλοτήτων
δοτική	τῇ	πολλαπλότητι	ταῖς	πολλαπλότησι(ν)
αιτιατική	τὴν	πολλαπλότητα	τὰς	πολλαπλότητᾰς
κλητική ὦ!		πολλαπλότης		πολλαπλότητες
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πολλαπλότης (μαρτυρείται από το 1886) < πολλαπλ(ός) + -ότης

Ουσιαστικό

πολλαπλότης, -ητος θηλυκό

• (καθαρεύουσα) η πολλαπλότητα