πολύφροντις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	πολυφροντιδ-
ονομαστική	ὁ/ἡ	πολύφροντις	οἱ/αἱ	πολυφρόντιδες
γενική	τοῦ/τῆς	πολυφρόντιδος	τῶν	πολυφροντίδων
δοτική	τῷ/τῇ	πολυφρόντιδῐ	τοῖς/ταῖς	πολυφρόντισῐ(ν)
αιτιατική	τὸν/τὴν	πολύφροντιν	τοὺς/τὰς	πολυφρόντιδᾰς
κλητική ὦ!		πολύφροντι		πολυφρόντιδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πολυφρόντιδε
γεν-δοτ	τοῖν		πολυφροντίδοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ἔρις' όπως «ἔρις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πολύφροντις (ελληνιστική κοινή) < πολυ- + αρχαία ελληνική φροντίς

Ουσιαστικό

πολύφροντις, -ιδος αρσενικό ή θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• που έχει πολλές φροντίδες

  ≈ συνώνυμα: πολυμέριμνος

  ≠ αντώνυμα: ἄφροντις

Συγγενικά

• πολυφρόντιστος (επιμελής στις φροντίδες)
• → και δείτε τις λέξεις πολύς, φροντίς και φρήν

Πηγές

• πολύφροντις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.