ποτής

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ποτής	αἱ	ποτῆτες
γενική	τῆς	ποτῆτος	τῶν	ποτήτων
δοτική	τῇ	ποτῆτῐ	ταῖς	ποτῆσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	ποτῆτᾰ	τὰς	ποτῆτᾰς
κλητική ὦ!		ποτής		ποτῆτες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ποτῆτε
γεν-δοτ	τοῖν		ποτήτοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'προβλής' όπως «προβλής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ποτής < πότ(ος) + -ής < πίνω

Ουσιαστικό

ποτής, -ῆτος θηλυκό

• η πόση, το ποτό

  ≠ αντώνυμα: ἐδητύς

Πηγές

• ποτής - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ποτής - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.