πράκτωρ

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός	Δυϊκός	Πληθυντικός
Ονομαστική	πράκτωρ		πράκτορες
Γενική	πράκτορος		πρακτόρων
Δοτική	πράκτορι		πράκτορσι
Αιτιατική	πράκτορα		πράκτορας
Κλητική	πρᾶκτορ		πράκτορες

Ετυμολογία

πράκτωρ < πράττω

Ουσιαστικό

πράκτωρ αρσενικό

(ποιητικός τύπος του πρηκτήρ)

1. αυτός που πράττει, που εκτελεί κάτι
2. εργάτης, εργαζόμενος
3. φοροεισπράκτορας
4. που απαιτεί την πληρωμή
5. (κατ' επέκταση) τιμωρός, εκδικητής