προίκα

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	προίκα	προίκες
γενική	προίκας	προικών
αιτιατική	προίκα	προίκες
κλητική	προίκα	προίκες

Ετυμολογία

προίκα < αρχαία ελληνική προίξ < πρό + ἱκνέομαι / ἱκνοῦμαι < ἵκω < ινδοευρωπαϊκή (ρίζα) *sē̆ik-

Ουσιαστικό

προίκα θηλυκό (γενική: προίκας και προικός)

1. τα περιουσιακά στοιχεία (κυρίως ακίνητα και χρήματα) που στις παραδοσιακές κοινωνίες έδινε η οικογένεια της νύφης στο γαμπρό για την οικονομική εξασφάλιση της νέας οικογένειας
2. τα είδη ρουχισμού και τα λοιπά κινητά αντικείμενα που ετοίμαζε η νύφη και η οικογένειά της για τον εξοπλισμό του νέου σπιτικού

   είδη προικός

3. (μεταφορικά) η αναγκαία χρηματοδότηση για να λειτουργήσει σωστά κάτι

   5% του προϋπολογισμού προίκα για την παιδεία

Συγγενικές λέξεις

• προικίζω
• προικώος
• προικοθήρας
• προικοσύμφωνο

Μεταφράσεις

    προίκα

αγγλικά : dowry (en) γαλλικά : dot (fr) ισπανικά : dote (es) ιταλικά : dote (it)

ουγγρικά : hozomány (hu) πολωνικά : posag (pl) ρωσικά : приданое (ru)