προαύλιον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	προαύλιον	τὰ	προαύλιᾰ
γενική	τοῦ	προαυλίου	τῶν	προαυλίων
δοτική	τῷ	προαυλίῳ	τοῖς	προαυλίοις
αιτιατική	τὸ	προαύλιον	τὰ	προαύλιᾰ
κλητική ὦ!		προαύλιον		προαύλιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		προαυλίω
γεν-δοτ	τοῖν		προαυλίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία 1

προαύλιον < προ- + αὐλ(ός) + -ιον

Ουσιαστικό

προαύλιον, -ου ουδέτερο

• (μουσική) πρελούδιο ή προοίμιο που εκτελούνταν στον αυλό

Ετυμολογία 2

προαύλιον (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική προ- + αὔλιον (αγροτική κατοικία - θάλαμος), ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του επιθέτου αὔλιος < αὐλή

Ουσιαστικό

προαύλιον, -ου ουδέτερο

• (ελληνιστική κοινή) μπροστινή αυλή, προαύλιο

Πηγές

• προαύλιον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• προαύλιον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.