προεστός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	προεστός	οι	προεστοί
γενική	του	προεστού	των	προεστών
αιτιατική	τον	προεστό	τους	προεστούς
κλητική		προεστέ		προεστοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

προεστός < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική προεστώς, μετοχή παθητικού παρακειμένου του ρήματος προΐστημι < πρό + ἵστημι < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *stísteh₂- < *steh₂-

Προφορά

ΔΦΑ : /pɾo.eˈstos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : προ‐ε‐στός

Ουσιαστικό

προεστός αρσενικό

1. (ιστορία) χριστιανός τοπικός άρχοντας μιας περιοχής κατά την Τουρκοκρατία
2. (επτανησιακό ιδίωμα) ο ηλικιωμένος

Συνώνυμα

• δημογέροντας
• κοτζάμπασης
• πρόκριτος
• προύχοντας

Μεταφράσεις

    προεστός

αγγλικά : potentate (en), worthy (en) γαλλικά : notable (fr)