προμετωπίς

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	προμετωπίς	αἱ	προμετωπίδες
γενική	τῆς	προμετωπίδος	τῶν	προμετωπίδων
δοτική	τῇ	προμετωπίδῐ	ταῖς	προμετωπίσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	προμετωπίδᾰ	τὰς	προμετωπίδᾰς
κλητική ὦ!		προμετωπίς*		προμετωπίδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		προμετωπίδε
γεν-δοτ	τοῖν		προμετωπίδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος. * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

προμετωπίς (ελληνιστική κοινή) < προ- + μετωπίς < αρχαία ελληνική μέτωπον

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: προμετωπίδα (με άλλη σημασία)

Ουσιαστικό

προμετωπίς, -ίδος θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• στολίδι σε μέτωπο ζώου (όπως αλόγου)

Πηγές

• προμετωπίς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.