προνόμιο

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	προνόμιο	προνόμια
γενική	προνομίου	προνομίων
αιτιατική	προνόμιο	προνόμια
κλητική	προνόμιο	προνόμια

Ετυμολογία

προνόμιο < προ + νόμος

Προφορά

ΔΦΑ : /pɾɔ.ˈnɔ.mi.ɔ/

Ουσιαστικό

προνόμιο ουδέτερο

1. δικαίωμα ή αγαθό που ανήκει ή έχει παραχωρηθεί σε κάποιον ή κάποιους κατ' εξαίρεση

   ο Σουλτάνος Μωάμεθ Β΄ παραχώρησε προνόμια στο Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης

2. αγαθό που το απολαμβάνουν συγκεκριμένα άτομα ή ομάδα ή κοινωνική τάξη

   πριν τον 20ο αιώνα η ενασχόληση με την επιστήμη ήταν αποκλειστικά ανδρικό προνόμιο

   η εκπαίδευση δεν είναι πια προνόμιο των λίγων

Συγγενικές λέξεις

• προνομία
• προνομιακός
• προνομιούχος

Μεταφράσεις

    προνόμιο

αγγλικά : privilege (en), prerogative (en), perquisite (en) γαλλικά : privilège (fr)

γερμανικά : Vorrecht (de) εσπεράντο : privilegio (eo) πολωνικά : przywilej (pl)