προοίμιον

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

προοίμιον < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική προοίμιον

Ουσιαστικό

προοίμιον ουδέτερο

• το προοίμιο

Συγγενικά

• ἀπροοιμιάστως
• προοιμιακός
• προοιμιακῶς
• προοιμιαστής

Πηγές

• σελ.104 Τόμος 18 - Κριαράς, Εμμανουήλ. Λεξικό της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Τόμοι Α'-ΙΗ'. (Τόμοι ΙΕ'-ΙΗ' επιμ. Ιωάννης Ν. Καζάζης) πολυτονικό σύστημα: τόμοι 1-5, μεταγραφή σε μονοτονικό: τόμοι 6-τέλος], pdf.Βιβλιογραφία.  Άπαντα Εμμανουήλ Κριαρά στην Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. 

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	προοίμιον	τὰ	προοίμιᾰ
γενική	τοῦ	προοιμίου	τῶν	προοιμίων
δοτική	τῷ	προοιμίῳ	τοῖς	προοιμίοις
αιτιατική	τὸ	προοίμιον	τὰ	προοίμιᾰ
κλητική ὦ!		προοίμιον		προοίμιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		προοιμίω
γεν-δοτ	τοῖν		προοιμίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

προοίμιον < προ- + οἶμος

Ουσιαστικό

προοίμιον ουδέτερο

• το προοίμιο, εισαγωγή, πρόλογος (σε μουσική, ποίηση)

Άλλες μορφές

• αττικός τύπος : φροίμιον (συνηρημένο)

Συγγενικά

• ἀπροοιμίαστος
• προοιμιακός
• προοιμιαστέον
• προοιμιαστικός
• προοιμιάζομαι

→ και δείτε τη λέξη οἶμος

Πηγές

• προοίμιον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• προοίμιον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.