προύχοντας

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	προύχοντας	οι	προύχοντες
γενική	του	προύχοντα	των	προυχόντων
αιτιατική	τον	προύχοντα	τους	προύχοντες
κλητική		προύχοντα		προύχοντες
Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

προύχοντας < προύχων < μετοχή του αρχαίου προὔχω ή προέχω (ξεχωρίζω, διακρίνομαι, ηγούμαι)

Ουσιαστικό

προύχοντας αρσενικό

1. άνθρωπος με πλούτο και ανώτερη κοινωνική θέση και δύναμη
2. δημογέροντας, πρόκριτος, κοτζάμπασης

Μεταφράσεις

    προύχοντας

γαλλικά : notable (fr)