προύχοντας

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	προύχοντας	προύχοντες
γενική	προύχοντα	προυχόντων
αιτιατική	προύχοντα	προύχοντες
κλητική	προύχοντα	προύχοντες

Ετυμολογία

προύχοντας < προύχων < μετοχή του αρχαίου προὔχω ή προέχω (ξεχωρίζω, διακρίνομαι, ηγούμαι)

Ουσιαστικό

προύχοντας αρσενικό

1. άνθρωπος με πλούτο και ανώτερη κοινωνική θέση και δύναμη
2. δημογέροντας, πρόκριτος, κοτζάμπασης

Μεταφράσεις

    προύχοντας