πρωτοφανής

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	πρωτοφανής	πρωτοφανής	πρωτοφανές
γενική	πρωτοφανούς	πρωτοφανούς	πρωτοφανούς
αιτιατική	πρωτοφανή	πρωτοφανή	πρωτοφανές
κλητική	πρωτοφανή(ς)	πρωτοφανής	πρωτοφανές
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	πρωτοφανείς	πρωτοφανείς	πρωτοφανή
γενική	πρωτοφανών	πρωτοφανών	πρωτοφανών
αιτιατική	πρωτοφανείς	πρωτοφανείς	πρωτοφανή
κλητική	πρωτοφανείς	πρωτοφανείς	πρωτοφανή

Ετυμολογία

πρωτοφανής < ελληνιστική κοινή πρωτοφανής < πρωτο- (< πρώτος) + -φανής (< ἒ-φαν-ην, παθητικός αόριστος του φαίνομαι)

Προφορά

ΔΦΑ : /pɾɔ.tɔ.fa.ˈnis/ αρσενικό ή θηλυκό

ΔΦΑ : /pɾɔ.tɔ.fa.ˈnɛs/ ουδέτερο

Επίθετο

πρωτοφανής, -ής, -ές

1. που συμβαίνει για πρώτη φορά

   συνώνυμα: πρωτόγνωρος, πρωτόφαντος, χωρίς προηγούμενο

   η κακοκαιρία αναμένεται να είναι πρωτοφανής

2. που προκαλεί κατάπληξη και δυσαρέσκεια

   συνώνυμα: ανήκουστος, χωρίς προηγούμενο

   το έγκλημα είναι πρωτοφανές στα χρονικά

Μεταφράσεις

    πρωτοφανής

αγγλικά : unprecedented (en) γαλλικά : nouveau (fr), sans précédent (fr), nouveauté (fr), inouï (fr)