πρόκτηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	πρόκτηση	οι	προκτήσεις
γενική	της	πρόκτησης*	των	προκτήσεων
αιτιατική	την	πρόκτηση	τις	προκτήσεις
κλητική		πρόκτηση		προκτήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, προκτήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πρόκτηση < ελληνιστική κοινή πρόκτησις < προκτάομαι < αρχαία ελληνική πρό + κτάομαι

Ουσιαστικό

πρόκτηση θηλυκό

• (λόγιο) η εκ των προτέρων ή πριν από κάποιον άλλον απόκτηση

Μεταφράσεις

    πρόκτηση

Πηγές

• πρόκτηση - Αναστασιάδη - Συμεωνίδη, Άννα (2003). Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής. Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη.  (συντομογραφίες)