πρόσμειξη
Νέα ελληνικά (el)
[επεξεργασία]| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | η | πρόσμειξη | οι | προσμείξεις |
| γενική | της | πρόσμειξης* | των | προσμείξεων |
| αιτιατική | την | πρόσμειξη | τις | προσμείξεις |
| κλητική | πρόσμειξη | προσμείξεις | ||
| * παλιότερος λόγιος τύπος, προσμείξεως | ||||
| Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
[επεξεργασία]
- πρόσμειξη < αρχαία ελληνική πρόσμειξις < προσμείγνυμι ((μεταφραστικό δάνειο) αγγλική admixture)
Ουσιαστικό
[επεξεργασία]
πρόσμειξη θηλυκό
- η προσθήκη μιας ουσίας σε άλλη και η ανάμειξή τους
- οι ξένες ουσίες που περιέχονται σ’ ένα μετάλλευμα ή ορυκτό
Μεταφράσεις
[επεξεργασία]
Κατηγορίες:
- Ουσιαστικά που κλίνονται όπως το 'δύναμη' (νέα ελληνικά)
- Ουσιαστικά θηλυκά (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από τα αρχαία ελληνικά (νέα ελληνικά)
- Μεταφραστικά δάνεια από τα αγγλικά (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από τα αγγλικά (νέα ελληνικά)
- Νέα ελληνικά
- Ουσιαστικά (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (ελληνικά)