πρόστιμον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	πρόστιμον	τὰ	πρόστιμᾰ
γενική	τοῦ	προστίμου	τῶν	προστίμων
δοτική	τῷ	προστίμῳ	τοῖς	προστίμοις
αιτιατική	τὸ	πρόστιμον	τὰ	πρόστιμᾰ
κλητική ὦ!		πρόστιμον		πρόστιμᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		προστίμω
γεν-δοτ	τοῖν		προστίμοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πρόστιμον < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

πρόστιμον, -ου ουδέτερο

• πρόστιμο

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις πρός και τιμή

Πηγές

• πρόστιμον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.