πρόσφορο
Νέα ελληνικά (el)
[επεξεργασία]| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | το | πρόσφορο | τα | πρόσφορα |
| γενική | του | πρόσφορου | των | πρόσφορων |
| αιτιατική | το | πρόσφορο | τα | πρόσφορα |
| κλητική | πρόσφορο | πρόσφορα | ||
| Κατηγορία όπως «σίδερο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
[επεξεργασία]
- πρόσφορο < ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του επιθέτου πρόσφορος[1]
Προφορά
[επεξεργασία]
- ΔΦΑ : /ˈpɾo.sfo.ɾo/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : πρό‐σφο‐ρο
- παλιότερος συλλαβισμός : πρόσ‐φο‐ρο
Ουσιαστικό
[επεξεργασία]
πρόσφορο ουδέτερο
- (εκκλησιαστικός όρος, χριστιανισμός) είδος ψωμιού, με σχεδιασμένα ειδικά χριστιανικά σύμβολα, που προσφέρουν οι πιστοί στην εκκλησία για να χρησιμοποιηθεί σαν αντίδωρο
Μεταφράσεις
[επεξεργασία]
πρόσφορο
Κλιτικός τύπος επιθέτου
[επεξεργασία]πρόσφορο ουδέτερο
Αναφορές
[επεξεργασία]
- ↑ πρόσφορο - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
Κατηγορίες:
- Ουσιαστικά που κλίνονται όπως το 'σίδερο' (νέα ελληνικά)
- Ουσιαστικά ουδέτερα (νέα ελληνικά)
- Λήμματα με προφορά ΔΦΑ (νέα ελληνικά)
- Νέα ελληνικά
- Ουσιαστικά (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (νέα ελληνικά)
- Εκκλησιαστικοί όροι (νέα ελληνικά)
- Χριστιανισμός (νέα ελληνικά)
- Κλιτικοί τύποι επιθέτων (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (ελληνικά)