πρόωρος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	πρόωρος	η	πρόωρη	το	πρόωρο
γενική	του	πρόωρου	της	πρόωρης	του	πρόωρου
αιτιατική	τον	πρόωρο	την	πρόωρη	το	πρόωρο
κλητική		πρόωρε		πρόωρη		πρόωρο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	πρόωροι	οι	πρόωρες	τα	πρόωρα
γενική	των	πρόωρων	των	πρόωρων	των	πρόωρων
αιτιατική	τους	πρόωρους	τις	πρόωρες	τα	πρόωρα
κλητική		πρόωροι		πρόωρες		πρόωρα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

πρόωρος < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή πρόωρος < πρό- + αρχαία ελληνική ὥρ(α) + -ος και σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική précoce, prémature. Παραβάλετε άωρος.

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈpɾo.o.ɾos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πρό‐ω‐ρος

Επίθετο

πρόωρος, -η, -ο

• που γίνεται πριν την ώρα του

    πρόωρος τοκετός, πρόωρη γήρανση, πρόωρη εκσπερμάτιση/εκσπερμάτωση

Συγγενικά

• προωρότητα

→ και δείτε τις λέξεις προ και ώρα

Μεταφράσεις

    πρόωρος

αγγλικά : early (en) γαλλικά : prématuré (fr), précoce (fr), anticipé (fr) μπενγκάλι : অকালবোধন (bn)

Πηγές

• πρόωρος - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• πρόωρος - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	πρόωρος	τὸ	πρόωρον
γενική	τοῦ/τῆς	προώρου	τοῦ	προώρου
δοτική	τῷ/τῇ	προώρῳ	τῷ	προώρῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	πρόωρον	τὸ	πρόωρον
κλητική ὦ!		πρόωρε		πρόωρον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	πρόωροι	τὰ	πρόωρᾰ
γενική	τῶν	προώρων	τῶν	προώρων
δοτική	τοῖς/ταῖς	προώροις	τοῖς	προώροις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	προώρους	τὰ	πρόωρᾰ
κλητική ὦ!		πρόωροι		πρόωρᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	προώρω	τὼ	προώρω
γεν-δοτ	τοῖν	προώροιν	τοῖν	προώροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

πρόωρος (ελληνιστική κοινή) < πρό- + αρχαία ελληνική ὥρ(α) + -ος. Παραβάλετε ἂωρος.

(ελληνιστική κοινή) → ζητούμενο λήμμα

Πηγές

• πρόωρος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πρόωρος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.