πτέρνισμα

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	πτέρνισμᾰ	τὰ	πτερνίσμᾰτᾰ
γενική	τοῦ	πτερνίσμᾰτος	τῶν	πτερνισμᾰ́των
δοτική	τῷ	πτερνίσμᾰτῐ	τοῖς	πτερνίσμᾰσῐ(ν)
αιτιατική	τὸ	πτέρνισμᾰ	τὰ	πτερνίσμᾰτᾰ
κλητική ὦ!		πτέρνισμᾰ		πτερνίσμᾰτᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πτερνίσμᾰτε
γεν-δοτ	τοῖν		πτερνισμᾰ́τοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ὄνομα' όπως «ὄνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πτέρνισμα < πτερνίζω, πτερνισ- + -μα < αρχαία ελληνική πτέρνη / πτέρνα

Ουσιαστικό

πτέρνισμα ουδέτερο

• (ελληνιστική κοινή) άλλη μορφή του πτερνισμός

Πηγές

• πτέρνισμα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.