πυγμάχος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο/η	πυγμάχος	οι	πυγμάχοι
γενική	του/της	πυγμάχου	των	πυγμάχων
αιτιατική	τον/την	πυγμάχο	τους/τις	πυγμάχους
κλητική		πυγμάχε		πυγμάχοι
Κατηγορία όπως «ζωγράφος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πυγμάχος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική πυγμάχος < πυγμ(ή) + -μάχος

Προφορά

ΔΦΑ : /piɣˈma.xos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πυγ‐μά‐χος

Ουσιαστικό

πυγμάχος αρσενικό ή θηλυκό

• (αθλητισμός, επάγγελμα) αθλητής ή αθλήτρια της πυγμαχίας

  ⮡  ερασιτέχνης πυγμάχος, ερασιτέχνις πυγμάχος, επαγγελματίας πυγμάχος

Συνώνυμα

• μποξέρ

Συγγενικά

• πρωτοπυγμάχος
• πυγμαχία
• πυγμαχικός
• πυγμαχώ

→ και δείτε τις λέξεις πυγμή και μάχη

Μεταφράσεις

    πυγμάχος

αγγλικά : boxer (en) γαλλικά : boxeur (fr) πολωνικά : pięściarz (pl) πορτογαλικά : boxeador (pt)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	πυγμάχος	οἱ	πυγμάχοι
γενική	τοῦ	πυγμάχου	τῶν	πυγμάχων
δοτική	τῷ	πυγμάχῳ	τοῖς	πυγμάχοις
αιτιατική	τὸν	πυγμάχον	τοὺς	πυγμάχους
κλητική ὦ!		πυγμάχε		πυγμάχοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πυγμάχω
γεν-δοτ	τοῖν		πυγμάχοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πυγμάχος < πυγμ(ή) + -μάχος

Ουσιαστικό

πυγμάχος αρσενικό

• (αθλητισμός) πυγμάχος

Συγγενικά

• πυγμαχέω
• πυγμαχία, πυγμαχίη

→ και δείτε τις λέξεις πυγμή και μάχη

Πηγές

• πυγμάχος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πυγμάχος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.