πυγοστόλος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	πυγοστόλος	τὸ	πυγοστόλον
γενική	τοῦ/τῆς	πυγοστόλου	τοῦ	πυγοστόλου
δοτική	τῷ/τῇ	πυγοστόλῳ	τῷ	πυγοστόλῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	πυγοστόλον	τὸ	πυγοστόλον
κλητική ὦ!		πυγοστόλε		πυγοστόλον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	πυγοστόλοι	τὰ	πυγοστόλᾰ
γενική	τῶν	πυγοστόλων	τῶν	πυγοστόλων
δοτική	τοῖς/ταῖς	πυγοστόλοις	τοῖς	πυγοστόλοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	πυγοστόλους	τὰ	πυγοστόλᾰ
κλητική ὦ!		πυγοστόλοι		πυγοστόλᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	πυγοστόλω	τὼ	πυγοστόλω
γεν-δοτ	τοῖν	πυγοστόλοιν	τοῖν	πυγοστόλοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «τοξοβόλος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

πυγοστόλος < πυγή + στέλλω

Επίθετο

πυγοστόλος, -ος, -ον

• (για γυναίκα) που στολίζει τους γλουτούς της

  ※  7ος πκε αιώνας ⌘ Ἡσίοδος, Ἔργα καὶ Ἡμέραι, 373 (373-375)

  μηδὲ γυνή σε νόον πυγοστόλος ἐξαπατάτω | αἱμύλα κωτίλλουσα, τεὴν διφῶσα καλιήν· | ὃς δὲ γυναικὶ πέποιθε, πέποιθ᾽ ὅ γε φιλήτῃσιν.

  Και μη σου εξαπατά το νου γυναίκα με στολισμένα πισινά | σαν φλυαρεί χαριτωμένα την ώρα που την έπιασες να εξερευνά την αποθήκη σου. | Όποιος γυναίκα εμπιστεύεται, απατεώνα εμπιστεύεται.

  Μετάφραση (2001): Σταύρος Γκιργκένης, Θεσσαλονίκη: Ζήτρος @greek‑language.gr

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις πυγή και στέλλω

Πηγές

• πυγοστόλος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πυγοστόλος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.