πυλωρός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	πυλωρός	οι	πυλωροί
γενική	του	πυλωρού	των	πυλωρών
αιτιατική	τον	πυλωρό	τους	πυλωρούς
κλητική		πυλωρέ		πυλωροί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πυλωρός < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή πυλωρός (αρχαία σημασία: φύλακας) < πύλ(η) + -ωρός (ὁράω)

Ουσιαστικό

πυλωρός αρσενικό

• (ανατομία) το τελευταίο τμήμα του στομάχου, πριν την είσοδο της τροφής στο δωδεκαδάκτυλο

Συγγενικά

• πυλωρικός
• πυλωρισμός
• πυλωροπλασία
• πυλωροστένωση
• πυλωροτομία

→ και δείτε τη λέξη πύλη

• Δε σχετίζεται το πελώριος, ούτε το ναυτικό όργανο pelorus.

Δείτε επίσης

• πυλωρός στη Βικιπαίδεια 

Μεταφράσεις

    ιατρικός όρος

αγγλικά : pylorus (en) γαλλικά : pylore (fr)

Πηγές

• πυλωρός - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• πυλωρός - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	πῠλωρο-
ονομαστική	ὁ/ἡ	πυλωρός	οἱ/αἱ	πυλωροί
γενική	τοῦ/τῆς	πυλωροῦ	τῶν	πυλωρῶν
δοτική	τῷ/τῇ	πυλωρῷ	τοῖς/ταῖς	πυλωροῖς
αιτιατική	τὸν/τὴν	πυλωρόν	τοὺς/τὰς	πυλωρούς
κλητική ὦ!		πυλωρέ		πυλωροί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πυλωρώ
γεν-δοτ	τοῖν		πυλωροῖν
Σπάνια κοινού γένους: και θηλυκό «η φύλακας».
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ἰατρός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πυλωρός < πύλ(η) + -ωρός (ὁράω). Δείτε και το επικό πυλαωρός < πυλα- + -*ϝορός (για το δεύτερο συνθετικό δείτε και οὖρος).

Ουσιαστικό

πυλωρός αρσενικό (και θηλυκό

1. φύλακας, θυρωρός

   και ως θηλυκό ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Εὐριπίδης, Ἰφιγένεια ἐν Ταύροις, στίχ. 1153

   ἡ πυλωρός δωμάτων γυνή

2. (ελληνιστική σημασία)
   1. αρσενικό (ανατομία) o πυλωρός (τελευταίο τμήμα του στομάχου)
   2. θηλυκό (ανατομία) πυλωρός στη μήτρα

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός αρσενικό ή θηλυκό
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ ἡ	πυλωρός	οἱ αἱ	πυλωροί
γενική	τοῦ τῆς	πυλωροῦ	τῶν	πυλωρῶν
δοτική	τῷ τῇ	πυλωρῷ	τοῖς ταῖς	πυλωροῖς
αιτιατική	τὸν τὴν	πυλωρόν	τοὺς τὰς	πυλωρούς
κλητική ὦ!		πυλωρέ		πυλωροί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πυλωρώ
γεν-δοτ	τοῖν		πυλωροῖν
Αρσενικό στη σημασία: πυλωρός στο στομάχι. Θηλυκό στη σημασία: πυλωρός, οστό της μήτρας.
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Άλλες μορφές

• επικός τύπος : πυλαωρός
• πυλαυρός
• ιωνικός τύπος : πυλευρός
• πυλουρός

Παράγωγα

• πυλωρέω
• πυλωρικός
• πυλώριον

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις πύλη, ὁράω, οὖρος και ὤρα με ψιλή
• Διαφορετική ετυμολογία για το πυλεών / πυλών ή το πέλωρ

Πηγές

• πυλωρός, πυλαωρός - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πυλωρός, πυλαωρός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• πυλωρός σελ.6349-6350 - ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία. (συντομογραφίες & συγγραφέων)