πυρά

Ελληνικά (el)

Προφορά

ΔΦΑ : /piˈɾa/

τονικά παρώνυμα: πύρα, πείρα, πήρα

Ετυμολογία 1

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	πυρά	οι	πυρές
γενική	της	πυράς	των	πυρών
αιτιατική	την	πυρά	τις	πυρές
κλητική		πυρά		πυρές
Συνήθως στον ενικό.
όπως «καρδιά» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

πυρά < (λόγιο) αρχαία ελληνική πυρά (βωμός για έμπυρες θυσίες) < πῦρ

Ουσιαστικό

πυρά θηλυκό, μόνο στον ενικό

1. εστία φωτιάς

   ... κλιβάνων συνεχούς λειτουργίας και πυράς χαλυβουργικών εργοστασίων και μεταλλουργείων (Β.Δ. 748/1966, ΦΕΚ Α' 179)

2. (κυπριακά) η ζέστη
3. (ειδικότερα) η φωτιά ως μέσο θανάτωσης ή καταστροφής

   πολλοί άνθρωποι πέθαναν στην πυρά ως αιρετικοί

   Στη Γερμανία του 1939 χιλιάδες βιβλία ρίχτηκαν στην πυρά

Εκφράσεις

• στην πυρά : στα σοβαρά ή για λογοπαίγνιο όταν κάτι πρέπει να καταστραφεί ολοσχερώς

Μεταφράσεις

    φωτιά

αγγλικά : fire (en) γαλλικά : feu (fr)

πολωνικά : stos (pl)

Ετυμολογία 2

πυρά, κλιτικός τύπος < αρχαία ελληνική «τὰ πυρά (φωτιές, συνήθως σε στρατόπεδο)

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού

πυρά ουδέτερο

• πυρ, στην ονομαστική, την αιτιατική και την κλητική του πληθυντικού

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

πυρά < πῦρ

Ουσιαστικό

πυρά θηλυκό

1. εστία φωτιάς για θυσία σε βωμό
2. χώμα στον τόπο της πυράς
3. τύμβος, εστία φωτιάς σε νεκρική τελετή

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού

πυρά ουδέτερο στον πληθυντικό

• πῦρ, στην ονομαστική, την αιτιατική και την κλητική του πληθυντικού, φωτιές στο στρατόπεδο που φαίνονται από μακριά

  (κυρίως στην αιτιατική) καίωμεν πυρὰ πολλά

Πηγές

• πυρά στην Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012. 
• «πυρά» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.