πόα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	πόα	οι	πόες
γενική	της	πόας	των	ποών
αιτιατική	την	πόα	τις	πόες
κλητική		πόα		πόες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πόα < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική πόα

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈpo.a/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πό‐α

Ουσιαστικό

πόα θηλυκό

• (βοτανική) γενική ονομασία για τα φυτά που έχουν μαλακό βλαστό, σε αντιδιαστολή με τους θάμνους και τα δέντρα

Συγγενικά

• ποώδης

Μεταφράσεις

    πόα

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	πόᾱ	αἱ	πόαι
γενική	τῆς	πόᾱς	τῶν	ποῶν
δοτική	τῇ	πόᾳ	ταῖς	πόαις
αιτιατική	τὴν	πόᾱν	τὰς	πόᾱς
κλητική ὦ!		πόᾱ		πόαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πόᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		πόαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'φαρέτρα' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

→ ζητούμενο λήμμα

Πηγές

• πόα - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πόα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.