πύρα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	πύρα	οι	πύρες
γενική	της	πύρας		—
αιτιατική	την	πύρα	τις	πύρες
κλητική		πύρα		πύρες
Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται.
Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πύρα < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική πύρα < πυρώνω + -α (με αναδρομικό σχηματισμό)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈpi.ɾa/

ομόηχα: πείρα, πήρα

τονικό παρώνυμο: πυρά

Ουσιαστικό

πύρα θηλυκό

1. θερμότητα από τη φωτιά
2. (μεταφορικά) έξαψη

Μεταφράσεις

    πύρα

→ δείτε τη λέξη θερμότητα

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

πύρα < πυρ(ώνω) + -α (αναδρομικός σχηματισμός)

Ουσιαστικό

πύρα

1. φωτιά
   1. νεκρική πυρά
   2. φλόγα
2. ακτινοβολία θερμότητας, η πύρα
3. (στον πληθυντικό) θερμαντικό επίθεμα

   ≈ συνώνυμα: πυρία

4. (μεταφορικά) ερωτικό πάθος

Συγγενικές λέξεις

• ἀπύριν
• ἄπυρος
• πυρά
• πυρετός
• → δείτε τη λέξη πῦρ

Πηγές

• σελ.321, Τόμος 18 - Κριαράς, Εμμανουήλ. Λεξικό της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Τόμοι Α'-ΙΗ'. (Τόμοι ΙΕ'-ΙΗ' επιμ. Ιωάννης Ν. Καζάζης).   Άπαντα Εμμανουήλ Κριαρά στην Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.