ρίγα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ρίγα	οι	ρίγες
γενική	της	ρίγας	των	ριγών
αιτιατική	τη	ρίγα	τις	ρίγες
κλητική		ρίγα		ρίγες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ρίγα < μεσαιωνική ελληνική ρίγα < ιταλική riga < παλαιοϊταλική riga < λομβαρδική rīga < πρωτογερμανική *rīgǭ < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *h₁reyk- (χαράσσω, κόβω)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈri.ɣa/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ρί‐γα

Ουσιαστικό

ρίγα θηλυκό

1. ευθεία γραμμή ή ράβδωση γραμμένη ή χαραγμένη οριζόντια ή κάθετα σε υφάσματα, χαρτί ή άλλου είδους επιφάνειες

   ※ Όχι, το μυστήριο με τις ρίγες της ζέβρας δεν έχει λυθεί. Μια νέα έρευνα όμως δείχνει να προχωρά ένα βήμα πιο κοντά στην απάντηση, καθώς δείχνει ότι το μοτίβο στο τρίχωμα του αφρικανικού ιπποειδούς ποικίλει ανάλογα με τη θερμοκρασία, και ίσως προστατεύει το ζώο από την υπερθέρμανση. (www.tovima.gr, 14.01.2015)

2. (παρωχημένο, ιδιωματικό) χάρακας

   ↪Τράβηξε μία ευθεία γραμμή με τη ρίγα του.

Συγγενικά

• αρίγωτα
• αρίγωτος
• ριγάτος
• ριγέ
• ριγώνω
• ριγωτά
• ριγωτός

Μεταφράσεις

    ρίγα

αγγλικά : ruler (en) γαλλικά : règle (fr) γερμανικά : Streifen (de)