ραγιάς

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	ραγιάς	ραγιάδες
γενική	ραγιά	ραγιάδων
αιτιατική	ραγιά	ραγιάδες
κλητική	ραγιά	ραγιάδες

Ετυμολογία

Αραβικής προέλευσης λέξη (ράγι=κοπάδι) που χρησιμοποιούσαν οι Τούρκοι για τους μη μουσουλμάνους κατοίκους της Τουρκίας. Η σημασία της λέξης ήταν περιφρονητική και είχε την έννοια του σκλάβου. Η πλειοψηφία των ρ. ήταν Έλληνες, Αρμένιοι, Εβραίοι και Φράγκοι. Είχαν ελάχιστα δικαιώματα, τους απαγορευόταν να έχουν τις συνήθειες των Τούρκων σ` ό,τι αφορά το ντύσιμο, την κατοικία κ.λ.π. και ήταν υποχρεωμένοι να προσκυνούν τους Τούρκους και να καταβάλλουν κεφαλικό φόρο, το λεγόμενο "χαράτσι". Μέχρι το 1632 οι ρ. υπόκεινταν και στο φοβερό "φόρο αίματος", το παιδομάζωμα.

ραγιάς < → Η ετυμολογία λείπει.

Ουσιαστικό

ραγιάς αρσενικό

1. ο χριστιανός υπήκοος (υποτελής-σκλάβος) του σουλτανου στα χρόνια της τουρκοκρατίας

Παράγωγες λέξεις

• ραγιαδισμός

Μεταφράσεις

    ραγιάς