ρεπιασμένος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	ρεπιασμένος	η	ρεπιασμένη	το	ρεπιασμένο
γενική	του	ρεπιασμένου	της	ρεπιασμένης	του	ρεπιασμένου
αιτιατική	τον	ρεπιασμένο	τη	ρεπιασμένη	το	ρεπιασμένο
κλητική		ρεπιασμένε		ρεπιασμένη		ρεπιασμένο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	ρεπιασμένοι	οι	ρεπιασμένες	τα	ρεπιασμένα
γενική	των	ρεπιασμένων	των	ρεπιασμένων	των	ρεπιασμένων
αιτιατική	τους	ρεπιασμένους	τις	ρεπιασμένες	τα	ρεπιασμένα
κλητική		ρεπιασμένοι		ρεπιασμένες		ρεπιασμένα
Κατηγορία όπως «αγαπημένος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ρεπιασμένος < ουσιαστικό ρέπιο, ρέπι (ερείπιο) + • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Προφορά

ΔΦΑ : /ɾe.pçaˈzme.nos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ρε‐πια‐σμέ‐νος

Μετοχή

ρεπιασμένος αρσενικό

• (ιδιωματικό) ερειπωμένος, χαλασμένος (σε χαλάσματα), μισογκρεμισμένος

  ※  Και πολύ υποπτεύομαι πως πάνω στο ρεπιασμένο εκείνο αρχοντικό και την αυλή με τ' αγριόχορτα έγινε η τεράστια αυτή πολυκατοικία

  Γιάννης Ιωάννου, αναφορά στο άρθρο Βλαβιανού (0). Χώροι ημι-δημόσιοι και ιδιωτικοί στην ελληνογαλλική μεταπολεμική πεζογραφία. Σύγκριση, 13, 139-155.[1]

  ※  Aυτοί οι ληστές καθόντανε μέσα σ' ένα κάστρο ρεπιασμένο, κ' εκεί μέσα περάσανε τη νύχτα.

  Φώτης Κόντογλου, «Ο Θεός Kόνανος» snhell.gr, Πέδρο Καζᾶς, Βασάντα κι ἄλλες ἱστορίες, Αθήνα: Αστήρ-Παπαδημητρίου, 1967.

  ※  Εκεί, έξω από τη σανιδένια, τη ρεπιασμένη πόρτα, παραμονεύει ο Φράγκος

  σελ. 353 - ⌘ Άγγελος Τερζάκης, Πριγκιπέσσα Ιζαμπώ. Ηρωικό μυθιστόρημα. [1937‑38], 1η έκδοση: Βιβλιοπωλείον της «Εστίας», Αθήνα, 1945 (με γλωσσάριο)

Μεταφράσεις

    ρεπιασμένος

→ δείτε τη λέξη ερειπωμένος